- TRAJANUS
- I.TRAJANUSDux Valentis Imperatoris victus ab hoste, Valenti sibi segnitiem exprobranti, Apostasiam coram obiecit, Non ego sum victus, dicens, sed tu victoriam corrumpis Imperator, qui adversus Deum aciem instruis, et fortunam belli concilias Bargbaris. Vide Theodoret. l. 4. c. 31.II.TRAJANUSM. Ulpius Brinitus, inter Caesares optimus, quemadmodum testatur acclamationis in creandis Imperatorib. formula: Sis felicior Augustô, melior Traianô. Italicâ, urbe Andaluziae, oriundus; secundum alios Italus, sub Vespasiano et Tito, in bello contra Iudeos egregie rem gessit, duodecimae Legionis Praefectus. Dein, a Nerva in consortium Imperii allectus, acceptô de morte eius nuntiô, A. C. 98. Coloniae Imperator ab exercitu salutatus est. Qua de re literis ad Senatum datis; Christianos non quidem edictis terruit, nihilominus prohibendo nocturnos coetus, et Religiones a Romana alienas, occasionem praebuit Praefectis Praesidibusque provinciarum, acriter in illos saeviendi, quam vis Plinius in causa fuit, ut aliquantulum persecutionem remitteret. Auditô, Decebalum Dacorum Regem rebellâsle, illô bis victô, Daciam in Provinciam redegit: Romam reversus, Legatos ex omnibus terrae partibus, remotissima quoque India, excepit. Dein columnam Traiani orsus, septennii spatiô absolvit, Architecturae ultimum conatum, quem Coliseum Sixtus V. erigi curavit, Petri statuâ desuper impositâ. Postmodum contra Armenios, Parthos, Osdroenos, Arabas, Assyrios, Iberos, Colchos, et Persas victor, undecim milia Christianorum militum in Armeniam relegando, gloriam nominis sui non parum obscuravit. Terrae motu, quô Antiochia concussa fuerat, tantum non obrutus, postea Iudaeos rebelles extinxit. Obit Selinunte, Ciliciae urbe, quae Traianopolis ab ipso dicta, an venenô propinatô? A. C. 117. aetat. 64. Imperii 19. A' Plinio panegyrice landatus, insignis omnino cetera Imperator, sed saevitiâ, puerorum amore, vini nimiô usu, idolomaniâ infa mis: Scripsisle dicitur historiam belli Dacici. Dio in Traiano. Aurel. Victor, de Caesar. Eutropius, Eusebius, etc. Claudian. de Theodosio, l. de 4. Consul. Honorii, v. 315. s.——— Victura feraturGloria Traiani; non tam quod Tigride victôNostra triumphati fuerint provincia Parthi,Alta quod invectus fractis Capitolia Dacis,Quam patriae quod mitis erat. ———Vide et Marcus Ulpius. Solum inter Imperatores, in Urbe sepultum esse, teste Eutropiô, l. 8. c. 2. et inter Deos relatum, Ioh. Rosin. l. 9. Antiqq. Rom. Nec omittendus in eum militum amor, quorum duae legiones integrae pro eius salute capita sua devoverunt, bellô Dacicô, uti observat Casaubonus ad Sueton. Calig. c. 14. De Traianis Ludis, Plinium vide, Panegyr. et Car. Paschal. Coronar. l. 6. c. 30. de Foro et Columna, supra.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.